Ο Sócrates Brasileiro Sampaio de Souza Vieira de Oliveira όπως ήταν όλο του το όνομα, ή "Ο Γιατρός" όπως τον φώναζαν αφού είχε τελειώσει την ιατρική, πέθανε νέος και άφησε πίσω του την Βραζιλία να θρηνεί για τον χαμό ενός μεγάλου ποδοσφαιριστή και σπουδαίου ανθρώπου.
O Σώκρατες πέθανε σε ηλικία 57 ετών. Eίχε εισαχθεί την Πέμπτη το βράδυ στο νοσοκομείο «Αλμπερτ Αϊνστάιν» του Σάο Πάουλο με σηψαιμικό σοκ που προκάλεσε εντερική λοίμωξη ύστερα από δείπνο με στρογκανόφ.
Oι γιατροί έκαναν τα πάντα για να τον κρατήσουν στη ζωή όμως τελικά κατέληξε τις πρώτες πρωινές ώρες της Κυριακής.
Ηταν η τρίτη φορά που ο Σώκρατες νοσηλεύτηκε τους τέσσερις τελευταίους μήνες. Τις δύο προηγούμενες είχε πάθει γαστρεντερική αιμορραγία λόγω σοβαρών προβλημάτων με το ήπαρ που προκάλεσε το αλκοόλ.
Ο Σώκρατες ήταν ένας από τους σπουδαιότερους ποδοσφαιριστές του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου της δεκαετίας του ’80 και ήταν αρχηγός της σελεσάο στα παγκόσμια κύπελλα του 1982 και 1986.
Έπαιξε 60 φορές με την Εθνική Βραζιλίας, ενώ σκόραρε 22 γκολ και θεωρείται ένας από τους κορυφαίους και πιο πληθωρικούς χαφ όλων των εποχών.
Ξεκίνησε την καριέρα του στην Μποταφόγκο (1974-78) και συνέχισε στην Κορίνθιανς (1978-84). Το 1984 μετακόμισε στην Ιταλία για λογαριασμό της Φιορεντίνα, ωστόσο σύντομα επέστρεψε στην πατρίδα του για να φορέσει τη φανέλα της Φλαμένγκο (1986-87) και της Σάντος (1988-89). Αποσύρθηκε από την ενεργό δράση το 1989 σε ηλικία 35 ετών.
Στο Μουντιάλ της Ισπανίας το 1982, ήταν αρχηγός της Βραζιλίας, σε μια από τις καλύτερες ομάδες που έχουν παρουσιαστεί σε Παγκόσμιο Κύπελλο (αποκλείστηκε από την μετέπειτα πρωταθλήτρια κόσμου Ιταλία), ενώ το 1986 στο Μεξικό στάθηκε άτυχος καθώς αστόχησε στην διαδικασία των πέναλτι στον ιστορικό προημιτελικό με τη Γαλλία.
Ήταν από τους συνιδρυτές του Κινήματος Δημοκρατίας των Κορίνθιανς και μαζί με τους συμπαίκτες του είχαν διαμαρτυρηθεί για την συμπεριφορά του τότε καθεστώτος στους ποδοσφαιριστές.
Ένθερμος υποστηρικτής της επαναφοράς της δημοκρατίας στην χώρα, φορούσε πάντα στους αγώνες, φανέλα που έγραφε "Δημοκρατία".
Ελεγε πάντα ότι οι ήρωες των παιδικών του χρόνων ήταν ο Φιντέλ, ο Τσε και ο Τζών Λένον.
Ο Πελέ τον κατέταξε ως έναν από τους καλύτερους 125 εν ζωή παίκτες τον Μάρτιο του 2004 και η Παγκόσμια Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου τον έβαλε στο Πάνθεον των 100 καλύτερων ποδοσφαιριστών όλων των εποχών.
Πηγή: newsit
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου